Μια πολύ δύσκολή άσκηση που μπορεί ο ασκούμενος να καταφέρει μετά από πολλή εξάσκηση, είναι η ανύψωση του σώματος του πάνω από το μονόζυγο σε στάση όρθια με τα χέρια τεντωμένα προς τα κάτω ως στήριγμα. Είναι πολύ δύσκολη η άσκηση, και εκτός από την πολλή εξάσκηση, ο αθλητής χρειάζεται και τεράστια φυσική δύναμη. Αυτή την άσκηση παρακολούθησα πάνω στο πλοίο να την κάνει ένας νεοφερμένος δόκιμος μηχανικός ο Μάκης, ακόμα θυμάμαι καλά το όνομα του, και είδα πολλούς να τον μιμούνται, χωρίς όμως να τα καταφέρνουν. Ενώ εκ πρώτης όψεως, φαινόταν εύκολη καθώς έμοιαζε με άσκηση απλής ταλάντευσης και τεχνικής, εντούτοις χρειαζόταν τεράστια μυϊκή δύναμη και πολλή εξάσκηση για να την καταφέρει κάποιος.
Ο νέος δόκιμος μηχανικός ήταν περίπου 35 ετών με σκληρά χαρακτηριστικά και με σώμα καλογυμνασμένο, όμως με συμπεριφορές πράες και μειλίχιες. Έπιασε παρέα κυρίως με ναύτες της κουβέρτας, και σχεδόν καθημερινά, έξω από την καμπίνα του στο διάδρομο έπιναν ουίσκι μέχρι τελικής πτώσεως. Ήταν η διασκέδαση τους και η διέξοδος τους από την απόλυτη μοναξιά του πλοίου. Περισσότερη παρέα έκανε με ένα γεροδεμένο ναύτη που έλεγε πώς ήταν επαγγελματίας αρσιβαρίστας.
Έδειχνε λίγο ηλίθιος, αλλά το κορμί του ήταν τόσο γεροδεμένο, έτσι που τον φωνάζαμε Ντουβάρι. Όπως οι Χιώτες επί Τουρκοκρατίας πήγαιναν δυο - δυο, έτσι και αυτοί μυώδης και γεροδεμένοι, ήσαν πάντα μαζί. Μαζί και οι δύο, αποτελούσαν ένα σύνολο δύναμης, που με πρόσχημα τη θερμή και ξηρή ατμόσφαιρα του περιβάλλοντα χώρου στα deck πάνω από το μηχανοστάσιο ένεκα των καζανιών που παρήγαγαν ατμό, κυκλοφορούσαν ημίγυμνοι εκθέτοντας τα μυώδη μούσμουλα τους, σε μια φανερή συμπεριφορά επίδειξης δύναμης.
Με τον νέο δόκιμο καθώς ήμασταν συνάδελφοι, οι καμπίνες μας ήταν κοντινές. Παρ όλα αυτά δεν είχαμε ιδιαίτερες σχέσεις, και μου κρατούσε αποστάσεις. Όταν συχνά στο μηχανοστάσιο συναντιόμασταν, πήγαινε και κρεμιόταν σε ένα χοντρό ρέλι και έκανε δύσκολες ασκήσεις μονόζυγου, θέλοντας τοιουτοτρόπως να μου κάνει επίδειξη δύναμης και ισχύος. Εκλάμβανα ότι με αυτές τις κινήσεις του ήθελε να μου δώσει μήνυμα πώς ήταν φίλος με το ναύτη και εναντίον μου, και εάν καμιά φορά θα είχα ξανά προστριβές μαζί του καθώς λίγες εβδομάδες πρωτύτερα όταν είχαμε διαπληχτιστεί και του είπα βαρετές κουβέντες προσβάλλοντας τον, έτσι που μου κρατούσε άχτι.
Στο μηχανοστάσιο του πλοίου, δίπλα από την κονσόλα με τα idicators ελέγχου, υπήρχε ένα ρέλι ¾ της ίντζας σε σχήμα Γ, που ξεκινούσε από το πάτωμα του deck και τέλειωνε στη βάση
του evaporator (βραστήρα), σχηματίζοντας ένα τέλειο μονόζυγο. Εκεί, και εγώ ειδικά στις βραδινές μου βάρδιες που όλοι κοιμόντουσαν, από την πρώτη μέρα του μπάρκου μου εξασκούμουν με τις ώρες, και κατάφερα να γίνω πολύ καλός στις έλξεις, αλλά την καινούργια άσκηση που είδα, εν πρώτης δεν την κατάφερα. Όμως ένεκα της σιωπηλής διαμάχης που είχαμε, έπρεπε να την καταφέρω και εγώ. Ευτυχώς, δεν την επιχείρησα μπροστά σε άλλους, έτσι μόνο εγώ γνώριζα αυτή την αδυναμία μου. Σκέφτηκα λοιπόν, πώς έπρεπε οπωσδήποτε να την καταφέρω γιατί γνώριζα πώς μεταξύ αντιπάλων υπάρχει σεβασμός όταν αναγνωρίζουν την αξία ο ένας του άλλου. Με αυτό τον τρόπο πίστευα πώς αν κατάφερνα την δύσκολη άσκηση, θα τους απέτρεπα μελλοντικά να επιχειρήσουν οτιδήποτε εναντίον μου καθώς με τον νάυτη είχα παλαιότερη αντιπαράθεση.
Η επίδειξη δύναμης κάποτε αποτελεί στάση άμυνας ώστε να αποτρέπει οποιονδήποτε bullying, τις περισσότερες φορές όμως αποτελεί ένα νοσηρό φαινόμενο των νταήδων, λέξης που αρχικά ήταν συνώνυμος του δυναμικού άνδρα που θαύμαζαν όλοι, αλλά που στη συνέχεια ξέπεσε συμβολίζοντας τον υπερόπτη και τον παλικαρά που στερείτο παντός είδους σεβασμού. Οι νταήδες είναι συγκεκριμένοι τύποι ανθρώπων πρωταγωνιστές καταστάσεων που δεν αρκούνται μόνο στην επίδειξη δύναμης, αλλά γίνονται πρωταγωνιστές κυρίως ψυχολογικής και φοβικής τυραννίας, που με συστηματική και απρόκλητη καταπίεση ή και χρήση βίας οδηγούν τα θύματα τους που αδυνατούν να αντιδράσουν, σε μια αγχωτική κατάσταση φόβου που τους φθείρει ψυχολογικά. Και όλα αυτά γίνονται με απώτερο σκοπό ο θύτης να ανακτήσει τον έλεγχο, ακόμα κάποιες φορές απλά και μόνο για να νιώσει ισχυρός, να αυτοεπιβεβαιωθεί. Θέλοντας οι περισσότεροι άνθρωποι να υπερέχουν των άλλων, αλλά μη έχοντας τον τρόπο ή τα μέσα να το επιτύχουν, και θέλοντας να ξεχωρίζουν, συνειδητά ή ασυνείδητα, προσπαθούν τοιουτοτρόπως να επιδείξουν την αξία, τη δύναμη και την ικανότητα τους. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που αρέσκονται στην επίδειξη, αλλά ως ευγενείς και κοινωνικά μορφωμένοι, μέσα από ευγενή άμιλλα αγωνίζονται και ξεχωρίζουν, και ως εκ του αποτελέσματος των πράξεων τους, αναδεικνύονται και αποδεικνύονται πρώτοι. Αυτοί είναι άνθρωποι υπερήφανοι που δεν καταδέχονται να υπερτερούν εις βάρος άλλων ασθενέστερων και αδύναμων. Είναι όσοι έχουν ξεπεράσει τα ένστικτα της βουλιμίας για δύναμη και εξουσία, είναι όσοι με την αξία τους και όχι την εξουσία τους, προκαλούν τον σεβασμό και τον θαυμασμό.
Τις επόμενες εβδομάδες κάθε βράδυ στη βάρδια μου εκτός της ώρας για τους τυπικούς ελέγχους της μηχανής και των βοηθητικών μηχανημάτων που δεν διαρκούσαν περισσότερο από 30 λεπτά, ασκούμουν σκληρά στο μονόζυγο θέλοντας να καταφέρω την άσκηση. Από την πολλή προσπάθεια, στην αρχή πιάστηκαν οι μύες μου και πονούσα αφόρητα, αλλά με πείσμα συνέχιζα να αθλούμαι εντατικά χωρίς αναπαμό.
Θέλοντας να αποκομίσω τα μέγιστα από την εξάσκηση μου, ασκούμουν σκληρά και συνεχώς πιέζοντας τον εαυτό μου θεωρώντας προφανές ότι όσο πιο σκληρά εξασκούμουν, τόσο καλύτερος θα γινόμουν. Δεν με ενδιέφερε να ασκηθώ κανονικά, το μόνο που με ένοιαζε ήταν να επιτύχω την δύσκολη άσκηση. Μετά από λίγες μέρες θυμάμαι σήμερα σαν να ήταν χτές, κατάφερα με δυσκολία να κάνω την πρώτη έλξη. Χάρηκα πάρα πολύ, αλλά στις επόμενες μέρες, μια τα κατάφερνα και άλλες όχι. Απτόητος συνέχιζα χωρίς να λογαριάζω τον τρίτο μηχανικό που βγάζαμε μαζί τις βάρδιες. Ο άνθρωπος ήθελε παρέα να περάσουν οι δύσκολες ώρες της νυχτερινής βάρδιας και συνεχώς μου άνοιγε κουβέντες, αλλά εγώ χωρίς να τον λογαριάζω και με πείσμα, συνέχιζα την εξάσκηση μου.
Πέρασαν κάποιες εβδομάδες, θυμάμαι κοντεύαμε να πιάσουμε Ρόττερνταμ, και πλέον σχεδόν ήμουν έτοιμος. Μπορούσα με πολλή προσπάθεια να κάνω μερικές έλξεις, αποδεικνύοντας έτσι ότι ήμουν πλέον ένας πολύ καλός αθλητής του μονόζυγου..
Εκείνη τη μέρα έβγαζα πρωινή βάρδια οκτώ – δώδεκα, και όλοι του πληρώματος μηχανής και κουβέρτας, ήσαν standby καθώς πιάναμε λιμάνι. Οι κινήσεις μας στη μηχανή τυπικές, απλά ο Πρώτος μηχανικός επέβλεπε τους χειρισμούς της μηχανής και ο θερμαστής δυνάμωνε ή λιγόστευε τη φωτιά στα καζάνια ανάλογα με τους ελιγμούς του πλοίου.
Είχαμε όλοι καλή διάθεση, γιατί μετά από ένα μήνα στη θάλασσα πιάναμε στεριά. Το Ρότερνταμ, μία από τις πλέον πολυπολιτισμικές ευρωπαϊκές πόλεις, εκτός από το λιμάνι που ήταν το μεγαλύτερο στον κόσμο, ήταν παγκοσμίως γνωστό για τους ναρκοτουρίστες και τους σεξοτουρίστες που επισκέπτονταν την πόλη, καθώς και τα δύο ήταν νόμιμα. Μέσα στους δρόμους της συνοικίας του Κάτεντρακ έβλεπες τους διαβάτες αμέριμνους να περπατούν με το τσιγαριλίκι στο χέρι, και μέσα σε βιτρίνες όπου οι άλλοι Ευρωπαίοι διαφήμιζαν τα προϊόντα τους, στην Ολλανδία διαφήμιζαν τις πουτάνες. Τις είχαν μέσα να φαίνονται και οι περαστοί να διαλέγουν και να αγοράζουν τις υπηρεσίες τους τις οποίες πρόσφερναν πίσω από τις βιτρίνες σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους.
Μέσα σε αυτή τη χαρά της αναμονής λοιπόν, σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα ευφορίας όλοι μας οι μηχανικοί καθαριστής, λαδάδες - δόκιμοι, ηλεκτρολόγος, τρίτοι, δεύτερος και πρώτος, αστειευόμενοι πειράζαμε ο ένας τον άλλο. Ένας κοντούτσικος νεαρός λαδάς ο Μήτσος, που μπάρκαρε στο προηγούμενο λιμάνι, περίμενε με αδημονία να βγει στη στεριά να αγοράσει από τα sexshop μια πλαστική κούκλα, κάποιοι άλλοι να αγοράσουν ουσίες, και ίσως κάποιοι απλά να σεργιανίσουν στα Ελληνικά ρεμπετάδικα που υπήρχαν στη πόλη και ήταν ξακουστά στους ναυτικούς.
Διάλεξα λοιπόν αυτή τη μέρα που ήμασταν όλοι συγκεντρωμένοι στο engine room, ένας χώρος ανοιχτός από όπου γινόταν ο χειρισμός της μηχανής, και με ένα σάλτο αρπάχτηκα στο μονόζυγο και αρχίνησα τις έλξεις. Μέσα σε λίγα λεπτά έκανα την επίδειξη μου, και με την άκρη του ματιού μου είδα τον συνάδελφο μου να με παρακολουθεί με ένα ξάφνιασμα στο πρόσωπο. Άλλοι με χειροκρότησαν, άλλοι με αστίεψαν χωρίς όμως να καταλαβαίνουν την αξία της δυσκολίας της άσκησης, σε αντίθεση με τον Μάκη που πολύ καλά κατάλαβε και με ξαφνιασμένο πρόσωπο με παρακολουθούσε.
Ευχαριστημένος και με ελπίδα να πήρε το μήνυμα μου, ακούμπησα στα ρέλια και βάλθηκα να παρακολουθώ στο κάτω deck την τουρμπίνα που σφύριζε στο δυνατό στροβίλισμα της μια δυνατά, μια αδύναμα, ανάλογα με τον ατμό που ο δεύτερος διοχέτευε στο στρόβιλο.
Δέσαμε στο λιμάνι και όσοι εκ του πληρώματος δεν είχαμε βάρδιες κατεβήκαμε από ο πλοίο, περπατήσαμε το μακρινό ντόκο, και μπήκαμε στη πολύβουη πόλη. Ήταν δειλινό και όσο να νυχτώσει ώστε να τριγυρίσουμε στα καταγώγια, γυρίσαμε την πόλη χαζεύοντας ή ψωνίζοντας, ή και βάζοντας σημάδια διαλέγοντας τα ύποπτα μέρη που θα επισκεπτόμασταν το βράδυ για να ξεδώσουμε και να ξεσκάσουμε.
Την επόμενη μέρα απόγευμα όταν είχαμε πλέον σαλπάρει, καθόμουν στη καμπίνα με ανοιχτή την πόρτα και άκουα την τρελλοπαρέα έξω από την καμπίνα του Μάκη να τσουγγρίζουν ποτήρια και να γελούν με αστεία πούλεγαν.
Είχα εν τω μεταξύ παρατηρήσει μια αλλαγή στη συμπεριφορά του προς εμένα. Δεν με απόφυγε προηγουμένως όταν συναντηθήκαμε, ακόμα έξω στη στεριά που καθίσαμε σε μια μπυραρία, αλλάξαμε και δυο κουβέντες. Με λίγα λόγια αυτό που ήθελα να επιτύχω με την επίδειξη δύναμης εκτελώντας τη δύσκολη άσκηση στο μονόζυγο, το πέτυχα διάνα.
Μου φώναξε να πάω στην παρέα τους να πιούμε κανένα ποτηράκι, αλλά αρνήθηκα καθώς δεν ήμουν πότης όπως του εξήγησα. Με κάλεσε αν ήθελα, αργότερα κατά τις οκτώ που θα τέλειωνε τη βάρδια του ο Μήτσος, να παραφυλάξουμε στην πόρτα του να σπάσουμε πλάκα όταν θα φούσκωνε τη κούκλα που αγόρασε για να τη χρησιμοποιήσει σαν σεξουαλικό αντικείμενο.
Μου άρεσε ιδέα, εξ άλλου με τον Μήτσο ήμασταν φίλοι και σπάγαμε χοντρές πλάκες, οπότε ήμουν σίγουρος πώς δεν θα του κακοφαινόταν.
Σχόλασε λοιπόν ο Μήτσος, και μπήκε στην καμπίνα του που ήταν ανάμεσα στη δική μου και στου Μάκη. Τον αφήσαμε λίγη ώρα όση υπολογίζαμε για να αρχίσει το έργο, και όλοι μαζί έξω από την πόρτα, παραφυλάγαμε κρυφοκοιτάζοντας από την κλειδαρότρυπα με τη σειρά, κρυφακούοντας τους θορύβους από μέσα. Τον ακούσαμε να φυσά δυνατά και να φουσκώνει την κούκλα. Ύστερα επικράτησε ησυχία ώσπου να πάρει μια αναπνοή, και σε λίγο ένα δυνατό μπάμ διέκοψε την απόλυτη σιωπή μας. Στην αρχή ξαφνιαστήκαμε, μη μπορώντας να καταλάβουμε τι συνέβηκε, και μείναμε όλοι σιωπηλοί, ώσπου ένας ναύτης φώναξε δυνατά,
-Έσπασε η κούκλα,
και όλοι ξεσπάσαμε στα γέλια.
Μέσα ο Μήτσος άρχισε να βρίζει και να φωνάζει, όχι γιατί έμεινε στη μέση της σεξουαλικής πράξης, αλλά γιατί τον ξεγέλασαν και του πούλησαν μια χαλασμένη κούκλα.
